5 years ago
ရိုဟင္ဂ်ာ ၇ ဦးကို အိႏၵိယႏိုင္ငံက ျမန္မာကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ ျပန္ပို႔
6 years ago
ဓာတ္ျပားအဆိုေတာ္ ေတးသံရွင္ ေဒၚမာမာေဝ အသက္(၉၃) ႏွစ္ ကြယ္လြန္
6 years ago
ဒုကၡသည္စခန္းမွ လုပ္အားေပးဆရာမတစ္ဦး ရခိုင္မွ ရန္ကုန္သို႔လာစဥ္ လဝကဥပေဒျဖင့္ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္တစ္ႏွစ္က်
6 years ago
ဦးေဇာ္ေဌး (ခ) မွဴးေဇာ္အား ဌာနေျပာင္းေရႊ႕တာဝန္ေပး
6 years ago
NVC ကဒ္ လက္ခံရန္ ဖိအားေပးခံရမႈကုိ ျငင္းဆုိေသာ ကမန္တုိင္းရင္းသားမ်ား စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔ခံေနရ
6 years ago
ASEAN ထိပ္သီးမ်ား ရိုဟင္ဂ်ာအေရး ေဆြးေႏြး
6 years ago
Drone မႈနဲ႕ဖမ္းခံရသူ သတင္းေထာက္ေတြ မိသားစုနဲ႕ေတြ႕ခြင့္မရေသး
6 years ago
ျမန္မာ-ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ သေဘာတူညီခ်က္ (၁၀)ခ်က္ လက္မွတ္ေရးထိုး
6 years ago
AA ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး အပါအ၀င္ ၉ ဦးကို ေငြေၾကးခ၀ါခ်မႈနဲ႔ အမႈဖြင့္စစ္ေဆး
6 years ago
ဘာသာေပါင္းစုံ ဆုေတာင္းပြဲ (ရုပ္သံ)

ဒီဇင္ဘာ ၄ ၊ ၂၀၁၂
M-Media

ဆင္းရဲသား မိသားစုမွ ေမြးဖြားလာေသာ အသက္ ၁၇ နွစ္အရြယ္ သဇင္* ၊ျမန္မာနိုင္ငံ၏ အၾကီးဆံုးေသာ ရန္ကုန္ျမိဳ့ေတာ္ၾကီးရဲ့ ဆင္ေျခဖုန္းမွ ပ်ံက် ေစ်းသည္ေလးတေယာက္ မေမွ်ာ္မွန္းရဲေလာက္ေသာ ၀င္ေငြရမည့္ တရုတ္နိုင္ငံ အထည္ဆိုင္ၾကီးတခုမွာ အလုပ္သြားလုပ္ရေတာ့မယ္လို႔ု႔ သူမ ထင္ခဲ့သည္။

ျမန္မာျပည္ အလယ္ပိုင္းမွ ေနာက္တေယာက္မွာေတာ့ သူမသည္ ျမန္မာအမ်ိဳးသားတဦးနွင့္ လက္ထပ္ကာ ရက္စက္ေသာ ဖခင္ထံမွ ကယ္တင္ခံ ရေတာ့မည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။ တတိယ တရုတ္ျပည္နယ္စပ္မွ ကခ်င္မေလးမွာမူ ၀င္ေငြေကာင္းတဲ့ အလုပ္ရမယ္ဆိုသျဖင့္ မိသားစုအတြက္ ဆန္၀ယ္နိုင္ရန္ အိမ္နီးခ်င္းေနာက္ လိုက္ခဲ့ပါသည္။

တရုတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ သူတို႔သံုးဦးမွာ သူတို႔တခါမွ် မျမင္ဘူးေသာ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားထဲမွ လယ္သမား၊ ေဆာက္လုပ္ေ၇းလုပ္သား၊ အလုပ္ၾကမ္းသမား စေသာသူမ်ားနွင့္ သတို႔သမီးေၾကး အနည္းငယ္သာရျပီး အတင္းအၾကပ္ လက္ထပ္ခိုင္းျခင္း ခံရပါေတာ့သည္။ တရုတ္နိုင္ငံ၏ တအိမ္ေထာင္ ကေလးတေယာက္ မူ၀ါဒနွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအရ သားကိုသာ ဦးစားေပး ေမြးဖြားခဲ့ၾကသူမ်ားေၾကာင့္ ဆယ္စုနွစ္မ်ားစြာ ၾကာေသာအခါ တရုတ္ျပည္တြင္ သတို႔သမီး ရွားလာသည့္ အေျခအေန ရင္ဆိုင္ေနရသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာနိုင္ငံ၏ ေလးပံုတပံုခန္႔ရွေသာိ တေန႔ကို ၁ ေဒၚလာမွ်နွင့္သာ ရပ္တည္ေနရသည့္ ဆင္းရဲသားမ်ားထဲမွ မယားရွာေဖြေပးေသာ ပြဲစားမ်ားကိုမူ သူတို႔အစား ေငြအေျမာက္အမ်ားေပးရသည္။

သဇင္က သူမအေနျဖင့္ အေျခအေန အမွန္ကို သိသည့္အခါ ပြဲစားမ်ား ကို ငိုယို ေတာင္းပန္ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္လည္း သူမကို ေငြေပး လက္ထပ္ထားသည့္ ထို လူတစိမ္းထံမွ မလြတ္ေျမာက္နိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါသည္။ “က်မ ဘယ္ကို ေျပးရမွန္းလဲ မသိဘူး။ ျပန္ဖန္းမိရင္လဲ သတ္မွာ ေၾကာက္ရေသးတယ္။” ဟု ေျပာေသးသည္။

သူမသည္ တရုတ္နိုင္ငံ အေနာက္ေတာင္ဘက္ ယူနန္ျပည္နယ္၏ ေက်းရြာတရြာတြင္ ၅ နွစ္ၾကာမွ်ေနထိုင္ခဲ့ျပီး မလြတ္ေျမာက္ခင္ထိ ကေလး ၂ေယာက္ ေမြးဖြား ခဲ့ေၾကာင္း၊ ထိုေဒသ၏ အျခားေသာ ရြာမ်ားတြင္လည္း ထိုသို႔ အတင္းအၾကပ္ လက္ထပ္ထားေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား မ်ားစြာ ရွိေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

ျမန္မာအစိုးရ၏ လူကုန္ကူးမႈ ဆန္႔က်င္ေရး ႏွစ္ပတ္လည္ တိုးတက္မႈ အစီရင္ခံစာတြင္လည္း ၂၀၁၁ ခုနွစ္အတြင္း လူကုန္ကူးမႈ (၁၀) မႈတြင္ (၇) မႈ႔မွာ “ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားအား တရုတ္အမ်ိဳးသားမ်ားနွင့္ အတင္းအၾကပ္ လက္ထပ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ သက္သက္ျဖင့္ က်ဴးလြန္ေသာ ျပစ္မႈမ်ား” ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖၚျပသည္။

တရုတ္ နွင့္ ျမန္မာ ၂နိုင္ငံ လူကုန္ကူးျခင္းဆိုင္ရာ နားလည္မႈ စာခ်ြန္လႊာကို ၂၀၀၉ ခုနွစ္က လက္မွတ္ေရးထိုးေသာ္လည္း မည္သို႔ အေရးယူမည္ကို ယခုထိ အျပီးသတ္ သတ္မွတ္နိုင္ျခင္းမရွိေသးေပ။ ပီကင္း၏ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားအေပၚ လုပ္ေဆာင္ရန္ ေနာက္တြန္႔ေနျခင္းမွာလည္းျပႆနာ တခုပင္ျဖစ္သည္ဟု အေထာက္အကူျပဳလုပ္သားမ်ားနွင့္ ဆန္႔က်င္လႈပ္ရွားသူမ်ား က ဆိုသည္။

ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္း အစိုးရစစ္တပ္နွင့္ ကခ်င္သူပုန္တို႔၏ အပစ္အခတ္မ်ားေၾကာင့္ မတည္ျငိမ္မႈကို ၾကာရွည္ခံစားေနရသည့္ ရ၅၀၀၀ ခန္႔ရွိ ျပည္သူမ်ား သည္လည္း အမ်ိဳးသမီးနွင့္ မိန္းကေလးမ်ား စြန္႔စားကုန္ကူးမႈ ကို ၾကီးထြားေစခဲ့ေသာ အေၾကာင္းတရပ္ျဖစ္သည္။

မိန္းကေလး ရွားပါးမႈနွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတို႔၏ မိတ္ဆက္

တရုတ္အစိုးရ၏ ၂၀၁၂ ခုနွစ္ ဇြန္အတြင္း ထုတ္ျပန္ေသာ စာရင္းဇယားတြင္ တရုတ္နိုင္ငံ၏လူဦးေရ သန္းေပါင္း ၁၃၀၀ ေက်ာ္ ရွိသည့္အနက္ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်င့္သံုးလာသည့္ တအိမ္ေထာင္ ကေလးတေယာက္၏ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ အမ်ိဳးသမီး (၁၀၀) လွ်င္ အမ်ိဳးသား (၁၁၇.၇၈) ေယာက္ရွိေၾကာင္း၊ ၂၀၂၀ တြင္ အိမ္ေထာင္မရွိ တကိုယ္ေရ တရုတ္အမ်ိဳးသားမ်ား (၂၄)သန္းမွ သန္း(၃၀)ထိ ျဖစ္ဖြယ္ရာရွိေၾကာင္း ေဖၚျပသည္။

ျမန္မာနိုင္ငံမွ ဆင္းရဲမႈ၏ အေျခခံျဖစ္ေသာ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးမႈေၾကာင့္ အားႏြဲ႕ေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားနွင့္ မိန္းကေလးမ်ားမွာ လူကုန္ကူးသူမ်ား၏ ဓါးစာခံမ်ား ျဖစ္လာၾကသည္။ တရုတ္ အမ်ိဳးသားမ်ားအတြက္ သတို႔သမီးမ်ားအျဖစ္ ကုန္ကူးခံရေသာျမန္မာအမ်ိဳးသမီး အမ်ားစုသည္ မမွန္မကန္ ေသြးေဆာင္ ဖ်ားေယာင္းကာ တရုတ္ျပည္သို႔  အေခၚခံခဲ့ၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။

ျမန္မာအစိုးရက လြန္ခဲ့သည့္ ၃ နွစ္အတြင္း စုစုေပါင္း ၃၁၅ ေယာက္ အတင္းအဓမၼ လက္ထပ္ခဲ့ရေၾကာင္း၊ အမ်ားစုမွာ တရုတ္ျပည္တြင္ျဖစ္ပြားသည္ဟု ယံုၾကည္ေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။ ကမၻာ႔ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕ၾကီး၏ အဆိုအရ အဓိက ဦးတည္သည့္ ေနရာမ်ားမွာ ယူနန္ျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း ေဒသမ်ား ျဖစ္သည့္ ဖူဂ်ီယန္၊ ဟိုင္နန္၊ စီခၽြမ္နွင့္ အန္းဟူတို႔ျဖစ္သည္။

ကုလသမဂၢ လူကုန္ကူးမႈဆန္႔က်င္ေရး ဌာန UNIAP မွ ၂၀၁၂ ခုနွစ္ ပထမ(၈) လအတြင္း အမ်ိဳးသမီး ၁၀၃ ေယာက္ တရုတ္ျပည္သို႔ လူကုန္ကူးမႈ ခံခဲ့ရေၾကာင္း၊ အခ်ိဳ႕ ထြက္မေျပးနိုင္ေသာ၊ ထုတ္ေဖၚေျပာရန္ ၀န္ေလးေသာ၊ အကူအညီ ရရွိနိုင္မွန္း သတိမျပဳမိေသာ ဒုကၡသည္မ်ား ရွိသျဖင့္ အမွန္တကယ္ အေရအတြက္မွာ ထို႔ထက္ ျမင့္မားဖြယ္ရာရွိသည္ ဟု ေဖၚျပသည္။

“တခါတရံမွာ ဒုကၡသည္ေတြက သူတို႔ေတြ အသံုးခ်ခံခဲ့ရမႈအတြက္ အမႈဖြင့္နိုင္ ခြင့္ရွိေၾကာင္း မသိၾကဘူး” ဟု သဇင့္အား ကူညီခဲ့သည့္ လူကုန္ကူးမႈ ဆန္႔က်င္ေရး အစီအစဥ္၏ ကမၻာ့လံုးဆိုင္ရာ အေထာက္အကူျပဳ အဖြဲ႔အစည္းမွ မန္ေနဂ်ာ ေဒၚခင္မ်ိဳးသန္႔က ေျပာပါသည္။ “သူတို႔က ဒါကို သူတို႔ အတိတ္ဘ၀က ကံၾကမၼာလို႔ ထင္ၾကတယ္။”

“ျမန္မာအစိုးရအေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ေအာင္ျမင္စြာ ျပဳျပင္နိုင္ေရးအတြက္ ခ်ီးမြမ္းခံထိုက္ေပမဲ့ လူမႈေရး ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ လူမႈဘ၀ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အတြက္ေတာ့  ထုတ္ေဖၚခ်ီးမြမ္း လို႔ မရေလာက္ေသးဘူး” ဟု အာရွဆိုင္ရာ ကေလးသူငယ္မ်ား ကယ္တင္ေစာင့္ေရွာက္ေရး အရာရွိ ေဒးဗစ္ ဘာကေလ ဘလူးမား က ေျပာပါသည္။ ခက္ခဲေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ မိန္းကေလးမ်ားသည္ မိသားစု စီးပြားေရး အတြက္ တာ၀န္ ရွိသည္ ဆိုေသာ အသိအျမင္သည္ ၄င္းတို႔အား အျခားနိုင္ငံမ်ားသို႔ သြားေရာက္ျခင္းကို အားေပး ဦးတည္သည္။

“ဆက္လက္၍ မိသားတစုမွာ ေယာက်ာၤးေလးနဲ႔ မိန္းကေလးေရြးရလွ်င္ ဘယ္သူ႔ကို အရင္ သြားဖို႔ အားေပးမလဲ။ အျမဲတမ္းလိုလို မိန္းကေလးဘဲ။ ေက်ာင္းထြက္စရာရွိရင္လဲ မိန္းကေလးက ေယာက်ာၤးေလးထက္ အရင္ထြက္ရတာဘဲ။ ဒါကျမန္မာနိုင္ငံ တခုတည္းမဟုတ္ဘူး။ အေရွ႔ေတာင္အာရွ တခုလံုးလိုလိုမွာဘဲ။”ဟု ၄င္းကဆက္လက္ေျပာသည္။

ဆက္စပ္ေနေသာ ေတာင္းဆိုမႈ

ျမန္မာျပည္မွျပႆနာမ်ားျဖစ္ေသာ ေျမသိမ္းမႈ၊ အတင္းအၾကပ္ ခိုင္းေစမႈ၊ ဘာသာေရးဖိနွိပ္မႈမ်ားနွင့္ နယ္စပ္ေဒသစစ္ပြဲမ်ားသည္လည္း “အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ေအးခ်မ္းေသာ နယ္ေျမသစ္ ရွာေဖြေစသည္” ဟု တိုင္းျပည္ကိုစြန္႔ခြာေျပးရေသာ လူမ်ိဳးစု အဖြဲ႕မ်ားက ဆိုသည္။

ကခ်င္ အမ်ိဳးသမီး အဖြဲ႔အစည္း ထိုင္းနိုင္ငံ (KWAT) မွ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ေနေသာ တရုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ ေဒသတြင္လည္း တနွစ္အတြင္း လူကုန္ကူး ခံရသည့္ ဒုကၡသည္  ၆၀ မွ ၈၀ ကိုကယ္တင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ၂၀၁၁ ခုနွစ္ ဇြန္မွစတင္ျဖစ္ပြားေနေသာ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္း ျဖစ္ပြားသည့္ စစ္ပြဲမ်ားမွ ဒုကၡသည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား လိုအပ္သလို ကာကြယ္ ေနရာခ်ထား ေပးခဲ့ျပီးျဖစ္ေၾကာင္း KWAT လူကုန္ကူးမႈဆန္႔က်င္ေရး အဖြဲ႔မွ ပူးေပါင္းပါ၀င္ေဆာင္ရြက္သူ ဂ်ဴလီယာ မာရစ္က ေျပာသည္။

“ေနရာခ်ထားမႈေတြမ်ားလာျပီး ေထာက္ပံ့မႈေတြ နည္းလာတဲ့အခါ သူတို႔ဘ၀ ရပ္တည္ေရးအတြက္ ၀င္ေငြရွာဖို႔ မလြဲမေသြ လုပ္ရေတာ့တယ္။” ဟု သူမက ထရပ္ေလာသို႔ေျပာသည္။

“အဓမၼ လက္ထပ္ျခင္းမ်ားကို ရပ္တန္႔ေစရန္ ကုန္ကူးမႈကြင္းဆက္ရဲ့ အစ၂ဘက္စလံုးကိုအာရံုစိုက္ရမယ္” ဟု အေထာက္အကူျပဳ လုပ္သားမ်ားက ေျပာသည္။ “က်မတို႔ ဒီကိစၥကို ကိုင္တြယ္ခ်င္ရင္္ ဒီ ကိစၥျဖစ္ေအာင္ ေစ့ေဆာ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို လည္း ကိုင္တြယ္ဖို႔လိုပါတယ္။” ဟု ေဒၚခင္မ်ိဳးသန္႔က ဆိုသည္။

“ဒါေပမဲ့ တရုတ္ျပည္မွာက အဓမၼ လက္ထပ္ျခင္းလို႔ မေတြးဘူး။ သူတို႔အတြက္ က သတို႔သမီးရွာတာဟာ ၾကီးမားတဲ့ ျပသနာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အျမင္နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ အတြက္ကေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး။”ဟု သူမကဆက္လက္ေျပာပါသည္။

စိန္ေခၚမႈမ်ား

ျမန္မာျပည္တြင္ ၂၀၀၅ ခုနွစ္ လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးဥပေဒ ျပဌာန္းျခင္း၊ အက်ိဳးသက္ေရာက္ေစျခင္းျဖင့္ လူကုန္ကူးမႈကို ေခ်မႈန္းရန္ စတင္ခဲ့သည္။

ဇြန္လအတြင္း အေမရိကန္ နိုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးဌာနမွ သူ၏ လူကုန္ကူးမႈဆိုင္ရာ ေနာက္ဆံုးအစီရင္ခံစာတြင္  ျမန္မာနိုင္ငံကို ၂၀၀၀ ခုနွစ္ကတည္းက ခ်ိဳးနွိမ္စြာ သတ္မွတ္ထားခဲ့သည့္ အနိမ့္ဆံုး အဆင့္ ၃မွ အဆင့္ ၂သို႔ အဆင့္ျမွင့္ေပးခဲ့သည္။

ေျပာင္းလဲမႈ အရွိန္အဟုန္ ဆိုသည္မွာ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ၄င္းတ ို႔ခ်မွတ္ထားသည့္ အစီအစဥ္ မ်ားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိရန္ က်ိန္းေသ ရုန္းကန္ လႈပ္ရွားေနသည္ ဆိုသည္နွင့္ ဆက္ႏြယ္လွ်က္ရွိေနသည္။ ေ၀ဖန္သူမ်ားက အစိုးရအေနျဖင့္ လမ္းေဘး ေၾကာ္ျငာ စိုက္ထူျခင္း၊ ပိုစတာမ်ား ခ်ိတ္ဆြဲျခင္းတို႔ျဖင့္ ဂရုစိုက္မႈျမင့္တင္သည္မွာ ေကာင္းေသာ္လည္း စီမံကိန္းမ်ား၌ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ အတိုင္းအတာ နည္းပါးေၾကာင္း၊ အဓိက ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕မ်ားနွင့္ ျပည္ထဲေရး၀န္ၾကီးဌာနနွင့္ လူမႈ၀န္ထမ္းဦးစီးဌာနတို႔  ပူးေပါင္းပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္မႈ အားနည္းေၾကာင္း ေ၀ဖန္ေျပာဆိုသည္။

လာဘ္ေပး လာဘ္ယူမႈသည္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားအေနျဖင့္ လူကုန္ကူးသူမ်ားကို အထူးသျဖင့္ နယ္စပ္ေဒသမ်ားတြင္ လစ္လ်ဴရႈရန္ အဓိကအခ်က္ တခု ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္က ဒုကၡသည္မ်ားကို ေရွ႕ဆက္ လုပ္ေဆာင္ရန္ တြန္႔ဆုတ္ေစျပီး၊ စြဲခ်က္တင္ ေဆာင္ရြက္ေစရန္ ေနွာင့္ေနွးေစသည္။

“တခါတေလ က်မတို႔ ဒုကၡသည္ေတြဆီက ဖုန္းရလို႔ သူတို႔ကို ကူညီနိုင္မဲ့ လူကုန္ကူးမႈဆန္႔က်င္ေရး ရဲဆီ သြားဖို႔ေျပာေပမဲ့ သူတို႔မသြားရဲဘူး။” ဟု UNIAP ၏ ျမန္မာနိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အမ်ိဳးသားစီမံကိန္း မွ ဥမၼာအိအိေခ်ာက ေျပာသည္။ ဆက္လက္၍ “အာဏာပိုင္ေတြကို ေၾကာက္ရြံ႕မႈနဲ႔ မယံုၾကည္မႈက ခုထိရွိေနတုန္းဘဲ။ ဒီေတာ့ သူတို႔ အမႈဖြင့္ဖို႔ေကာ အကူအညီေတာင္းဖို႔ေကာ ေၾကာက္ၾကတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ဒုကၡသည္မ်ားမွာ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ၾကံေဆာင္နိုင္သည့္တိုင္ ၄င္းတို႔၏ ခက္ခဲသည့္စမ္းသပ္ပြဲမွာ မျပီးဆံုးနိုင္ေသးေပ။ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးနွင့္ မိသားစုမ်ားနွင့္ ျပန္လည္ေပါင္းစပ္ေပးရန္ ကူညီမႈတို႔မွာ ၾကီးမားေသာ စိန္ေခၚမႈမ်ား ျဖစ္ျပီးျပန္လာသူ အမ်ားစုမွာ ေကာင္းမြန္ေသာ ၀င္ေငြျဖင့္ အေျခတက် အလုပ္ရွာေဖြရန္ အခက္အခဲမ်ားရွိၾကသည္။

“နည္းလမ္းနဲ႔ မူ၀ါဒေတြအရေတာ့ အားလံုးက ေနရာတက်ဘဲ။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ကူညီဖို႔ လိုအပ္တဲ့  ျပန္လည္ေကာင္းမြန္လာေရးနဲ႔ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းေရး အတြက္က်ေတာ့ က်မတို႔ လူသားအရင္းအျမစ္ေတြ၊ ကၽြမ္းက်င္မႈေတြ၊ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈေတြ နဲ႔ မတူကြဲျပားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ့ ပူးေပါင္းပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္မႈေတြ လိုအပ္ပါေသးတယ္။ ဒါေတြအားလံုး အားနည္းေနေသးတယ္။” ဟု ဥမၼာကဆိုသည္။

အိမ္ျပန္ရန္ ခရီးေ၀းၾကီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းလာသည့္ သဇင္မွာေတာ့ သူမ၏ မုဆိုးဖို အေဖမွာဆံုးပါးခဲ့ျပီး ေမာင္ေလးမ်ား တကြဲတျပား ျဖစ္ေနတာကိုသာ ေတြ႔ရပါသည္။ သူမအေနျဖင့္ လူကုန္ကူးသူမ်ားကိုရွာေဖြေတြ႔လွ်င္ ဖမ္းဆီးေစခ်င္ပါသည္။

“က်မျဖစ္ခဲ့သလို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး” ဟု သဇင္ကေျပာ၏။

*  ဒုကၡသည္ကို ကာကြယ္ရန္အတြက္ အမည္ေျပာင္းလဲထားပါသည္။

http://www.trust.org/trustlaw/ မွ Myanmar’s trafficked brides fill China’s shortage of women ေဆာင္းပါးကို M-Media မွ ဆီေလ်ာက္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။

Leave a Reply